Bir toplumu oluşturan bireylerin ait oldukları toplumdaki vatandaşların sorumluluklarını yerine getirme,hak ve fırsatları kullanma ve günlük yaşamlarını devam ettirmeye denir.
Buna göre dijital vatandaşlık;
Bilgi ve iletişim kaynaklarını kullanırken eleştiren
Ahlaki olarak çevrimiçi kararlar alabilen
Teknolojiyi kötüye kullanmayarak başkalarına zarar vermeyen vatandaştır.
http://www.alibabaoglan.com/blog/dijital-vatandas/ erişim tarihi ;28.04.2014
Diyelim ki çocuğunuz akşam okuldan bir kağıt getiriyor. Okul yönetimi bundan böyle velilerle iletişimi, öğrencilere dağıtılacak kağıtlar aracılnığıyla yapmak yerine internet üzerinden okulun web sitesi ve eposta ile yapılacağını duyuruyor. İyi güzel de sizin evinizde ne bilgisayar var ne de internet erişim imkanınız. Ne yapacaksınız?
Peki bu yeni yetişmekte olan genç kuşaklar dijital yaşamın kurallarını, dijital vatandaşlığı nereden nasıl öğrenecekler?
Ribble ve Bailey’e göre dijital vatandaşlık süreci dokuz ana başlıkta ele alınabilir. Bunlar: dijital erişim, dijital ticaret, dijital iletişim, digital okuryazarlık, dijital etiket, dijital hukuk, dijital hak ve sorumluluklar, dijital sağlık ve dijital güvenlik.
Bugün ne Türkiye’de ne Avrupa’da ne de ABD’de her evde bir bilgisayar yok. Dijital uçurum sadece gelişmekte olan ülkelerin bir sorunu değil; en gelişmiş ülkelerde de aynı sorun var.
Buyuyenturkiye.com erişim tarihi:5.05.2014
Yukarıda belirtilen dokuz maddelik yaklaşım dijital vatandaşlık normlarının toplum içinde yaygın olarak kazandırılması sürecinde bir araç olarak kullanılabilir. Genel geçer yöntemlerden farklı olarak bu normların sadece yetişmekte olan gençlere değil, aynı zamanda bugünün öğretmenlerine, anne babalarına da öğretmek gerekir.
